کد مطلب:20909 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

آيا اگر اصل كار براي خدا باشد و اساس كاري كه انجام ميدهيم رضايت خداوند باشد اما در بين كار مرتب ياد خدا را متذكر نشويم، كار خدايي نيست؟

انجام دادن اصل كار براي خدا به معناي اينكه مقصود و منظور آن كار اجراي فرمان الهي و تحصيل رضاي او باشد رنگ الهي و خدائي به كار و فعاليت انسان ميبخشد ليكن بايد توجه داشت كه انسان دائماً در معرض وسواس شيطان و القائات او قرار دارد كه ميخواهد با حربة خيال و وهم و تصوير كشيدن فوائد مادي و استقبال مردم نيت انسان را مخدوش و غير الهي گرداند و چنانچه بتواند از غفلت انسان و بيتوجهي او بگذر لطيف افكار و انديشههايش استفاده كرده، قلب رانيز به تصديق بكشاند و موجب رغبت و خواست آن گردد، به هدف خود رسيده است و انسان غافل را به دام نيات بي ارزش و دنياي فاني گرفتار ساخته است. و آنچه ميتواند در مقابل وسواس خناس پايداري كند ذكر و ياد خدا است. پيامبر اسلام( در تذكر به جواني كه او را در گذر با زني مشغول به صحبت ديده بود، چنين فرمود كه: اي جوان اين خانم همسر من است. جوان عرضه داشت، يا رسول الله من فكر بدي نكردهام پيامبر فرمودند بلي اما شيطان مانند خون در رگهاي انسان جاري است (يجري مجري الدم) از اين رو پاكيزه نگاه داشتن نيات به مراقبت دائمي محتاج است و استمرار اخلاص، ذكر و ياد مستمر را ميطلبد (النفس ان لم تشغلها شغلتك) نفس چنان است كه اگر تو او را مشغول نكني او تو را مشغول خواهد كرد. اگرچه ذكر مدام از مقامات اولياء است اما بايد جهت و مسير تلاش خود را همسوبا آنان قرار داد و به تعداد ميسور اقدام نمود و هوشيارانه لااقل وقتي انسان به خود ميآيد و افكار و خيالي را خلاف اخلاص ميبيند از آن بيزاري جسته، با خداي خود تجديد بيعت كند (انگيزه الهي خود را تأكيد كند)

اميد است كه خداي سبحان ذكر قلبي را كه منافاتي با اشتغالات ظاهري انسان ندارد و علي الدوام ميتواند ادامه داشته باشد نصيب فرمايد و آنچنان شود كه قرآن در وصف بندگان خوب خدا ميفرمايد: رجال لا تلهيهم تجارة و لابيع عن ذكر الله و اذكر ربك في نفسك خيفه دون الجهر من القول في الغدوّ والاصال و لاتكن من الغافلين براي شرح بيشتر اين مطلب به كتاب مقالات ص282 ج2 اثر استاد محمدشجاعي، مراجعه نماييد.